کانادا

کانادا (به انگلیسی: Canada) کشوری در شمال قارهٔ آمریکای شمالی و دومین کشور پهناور جهان است که بخش زیادی از خاک آن به دلیل سرمای هوا و نزدیکی به قطب شمال، خالی از سکنه است. ساختار حکومت در کانادا از پادشاه یا ملکهٔ بریتانیای کبیر، دولت محوری فدرال، دو مجلس سنا و عوام، دولت‌های ایالتی و فرماندار کل (جنرال گاوِرنِر) که به عنوان نمایندهٔ ملکه الیزابت ایفای نقش می‌کند، تشکیل شده است. رأی دهندگان کانادا و شهروندان نیز در قاعدهٔ این هرم قرار می‌گیرند.

الیزابت دوم ملکهٔ انگلستان، ملکهٔ کشور کانادا نیز هست و قانون به امضاء و به نام او رسمیت و ضمانت اجرایی پیدا می کند.

این کشور با دارا بودن ۱۰ استان و ۳ ناحیه توسط دولت‌های مستقل از هم اداره می‌شود، که در مجموع زیر پوشش دولت فدرال قرار گرفته و کانادای متحد را تشکیل میدهند.

این کشور از غرب و شرق به اقیانوس اطلس و اقیانوس آرام و از شمال به اقیانوس منجمد شمالی و قاره شمالگان محدود می‌شود و از جنوب و شمال غرب با ایالات متحده آمریکا همسایه است. هرچند کانادا پس از روسیه بزرگترین کشور جهان است، اما جمعیت آن تنها حدود یک پنجم جمعیت روسیه می باشد. نزدیک به ۹۰ درصد از جمعیت این کشور در امتداد مرز جنوبی آن، تا فاصله ۲۰۰ کیلومتری آمریکا زندگی می‌کنند. پرجمعیت‌ترین شهرهای کانادا به ترتیب تورنتو، مونترآل و ونکوور می‌باشند.

نزدیکی جغرافیایی این کشور به آمریکا سبب شده تا روابط اقتصادی کانادا و آمریکا بسیار گسترده باشد، به گونه‌ای که آمریکا و کانادا بزرگترین رابطه اقتصادی را در جهان دارند و حجم معاملات این دو کشور با هم از معاملات هر دو کشور دیگری در جهان بیشتر است. با این حال این رابطه اقتصادی قوی، مضراتی هم برای کانادا در پی داشته‌است. آلودگی ناشی از فعالیت کارخانه‌های آمریکایی در نزدیکی مرز دو کشور یکی از این مضرات است.

کانادا منابع طبیعی فراوانی دارد. آب و هوای آن سرد و در بیشتر نقاط قطبی است. البته آب و هوا در بخش جنوب غربی، جایی که شهر ونکوور در آن قرار دارد، معتدل است. آبشار نیاگارا، عریض‌ترین آبشار جهان هم در این کشور قرار دارد.

این کشور تا سال ۱۷۱۳ مستعمره فرانسه بود. در این سال انگلیس کنترل آن را در دست گرفت. در قرن نوزدهم کانادا استقلال یافت. این کشور عضو کشورهای همسود (مشترک‌المنافع) است. کنفدراسیون کانادا، زیر تشریفات سلطنت مشروطه مرتبط با پادشاهی متحده اداره می‌شود.

پایتخت سیاسی کانادا شهر اتاوا است، محلی که در آن مجلس فدرال کشور و خانهٔ فرماندار کل قرار دارد. او یک کانادایی است که به صورت تشریفاتی رئیس مملکت است و به عنوان نمایندهٔ ملکه الیزابت دوم در کانادا، مستعمرهٔ سابق بریتانیای کبیر، زندگی می‌کند. وی توسط نخست وزیر کانادا انتخاب می شود.

بر پایه آمار ۲۰۰۶ (میلادی)، ۱۳۸٬۰۷۵ فارسی‌زبان در کانادا زندگی می‌کنند.

برای خرید مانی اوردر اینجا کلیک کنید.

منبع : wikipedia

تقسیمات کشوری در کانادا

کانادا به ۱۰ استان و ۳ قلمرو تقسیم شده‌است. استان‌ها در مجموع استقلال زیادی از دولت مرکزی دارند، اما، درجهٔ این آزادی عمل در نزد قلمروها کمتر است. مهم‌ترین استان از لحاظ اقتصادی و سیاسی استان انتاریو می‌باشد که شهرهای تورنتو و اتاوا در آن قرار دارد. کِبـِک، آلبرتا، بریتیش کلمبیا، مانیتوبا، نیوبرانزویک، نیوفاندلند و لابرادور، نووااسکوشیا، انتاریو، جزیرهٔ پرینس ادوارد آیلند و ساسکاچوان استان‌های این کشور هستند. ۳ قلمروی آن نواحی شمال غرب، نوناووت و یوکان است. نوع حکومت در استان‌ها، فدرالیزم با درجهٔ خودمختاری بیشتر، از دولت فدرال است که این خودمختاری در نوع حکومت قلمروها کمتر به چشم می‌خورد. هرکدام از این دو بخش، یعنی استان‌ها و قلمروها، دارای فهرستی از سمبل های منحصر به خود هستند.

استان‌ها، مسئول اکثر برنامه‌های اجتماعی، مثل مراقبت های بهداشتی، آموزش و پرورش و رفاه عمومی (کمکهای مالی) هستند و با هم بیشتر درآمد را از دست فدرال دریافت می‌کنند، که این اصل تقریباً در میان ساختار حکومتی کشورهای متحد در جهان، وجود دارد. دولت فدرال، با اعمال قدرت خود می‌تواند سیاست های ملی را در مناطق استانی نیز، به اجرا بگذارد، مثل لایحهٔ الحاقی بهداشت کانادا ؛ که البته مسئولین استانی می‌توانند آنها را نادیده بگیرند، اما این مسأله در عمل به ندرت اتفاق می‌افتد.برابر سازی پرداختی‌ها (حقوق)، توسط دولت فدرال صورت گرفت تا به مردم اطمینان ببخشد که استانداردهای برابری در مورد ارائهٔ خدمات و اخذ مالیات، در میان استان‌های فقیر و غنی، ارائه می‌شود.

تمام استان‌های این کشور اعضای قوهٔ مقننه که از سرتاسر ایالات و استان‌ها انتخاب می‌شوند و ریاست آن به عهدهٔ نخست وزیر است را انتخاب می‌کنند، به همان روشی که خود نخست وزیر انتخاب می‌شود. هر استان همچنین دارای یک بخش است که نمایندهٔ ملکه الیزابت است، همانند استاندار کانادا، که به پیشنهاد نخست وزیر کانادا به این سمت منصوب می‌شود که در سال های اخیر، در اینباره با دولت های استانی نیز، مشورت می‌شود.

برای خرید مانی اوردر اینجا کلیک کنید.

منبع : wikipedia

درباره کانادا

کانادا دومین کشور بزرگ جهان با ۹.۲۱۵.۴۳۰ کیلومتر مربع وسعت و سی و سه میلیون نفر جمعیت ، یکی از زیباترین کشورهای جهان می باشد. کانادا کشوری با نظام پادشاهی مشروطه مبتنی بر دموکراسی پارلمانی است. ملکه دارای مقامی تشریفاتی است و نخست وزیر بالاترین مقام رسمی کشور می باشد. کانادا از ده ایالت و سه ناحیه تشکیل گردیده که دارای دولتهای محلی تحت حاکمیت مرکزی دولت فدرال کانادا می باشد، از نظر جغرافیایی کانادا به پنج منطقه اصلی به نامهایCentral, West Coast, Atlantic Prairies, North, تقسیم گردیده.
پایتخت این کشور اتاوا و بزرگترین شهرهای آن به ترتیب تورونتو، مونترال، ونکوور میباشد. تورونتو با پنج و نیم میلیون جمعیت بزرگترین شهر کانادا است. مونترال مرکز ایالت کبک، بزرگترین شهر فرانسوی زبان جهان پس از پاریس می باشد. ونکوور در غرب کانادا زیباترین و بهترین شهر جهان به انتخاب سازمان ملل متحد است. اکثر شهرهای پر جمعیت کانادا در حاشیه ۲۵۰ کیلومتری مرز این کشور با ایالات متحده آمریکا (که با هفت هزار کیلومتر طولانی ترین مرز بدون دفاع میان دو کشور در جهان است) واقع گردیده اند. کانادا کشوری بسیار ثروتمند و دارای بالاترین نرخ رشد اقتصادی در بین کشورهای صنعتی جهان است. کانادا دارای منابع عظیم شناخته شده نفت و گاز و همچنین بزرگترین صادر کننده مواد معدنی در جهان می باشد. رتبه های اول تا پنجم جهان در زمینه تولید اورانیوم، روی، نیکل، تیتانیوم، آلومینیوم، مس، طلا، سرب و نقره متعلق به کانادا است. در زمینه کشاورزی کانادا با توجه به دارا بودن یک پنجم آبهای شیرین جهان و نیز دشتهای وسیع و حاصلخیز بزرگترین تولید کننده مواد غذایی، سبزیجات، گوشت، فرآورده های لبنی در جهان می باشد. کانادا سالهاست از طرف مجامع جهانی به عنوان بهترین کشور دنیا انتخاب می شود. برگزیدگان بیش از دویست ملیت جهان جامعه مرفه امروز کانادا را تشکیل داده اند. سطح بالای زندگی، آمار پائین جرم و امنیت بالا، آموزش رایگان تا عالی ترین سطوح، بیمه درمانی فراگیر،‌طبیعت زیبا و ترکیب چند فرهنگی کانادا زمینه بسیار مناسبی را برای شروع یک زندگی جدید و عالی بدون هرگونه تبعیض از نظر نژاد، ملیت، مذهب و جنسیت فراهم نموده است.

برای خرید مانی اوردر اینجا کلیک کنید.

دسترسی به فناوری در کانادا

به گزارش نشریه معروف اکونومیست (Economist)، ورود به هزاره سوم و افزایش دسترسی به فناوری باعث شده است تا کارشناسان، میزان پیشرفت و توسعه کشورها را به طوری دیگر مورد بررسی قرار دهند.

این موضوع که از سال 2000 به بعد بسیار قوت گرفته، کارشناسان این نشریه تخصصی را بر آن داشته است تا با انجام مطالعات گسترده در سطح جهان، تعداد رایانه‌های هر کشور را به‌ازای هر یک از شهروندان مشخص کنند.
کارشناسان این نشریه بر این باورند که افزایش کمی رایانه در کشورها، یکی از مهم‌ترین معیارها برای نشان دادن میزان دسترسی کاربران به فناوری محسوب می‌شود.
بررسی‌های حاضر نشان داده است، هم‌اکنون به‌ازای هر یک نفر در کانادا ، 0.76 رایانه در این کشور وجود دارد و بر این اساس،‌ کانادا رتبه نخست این لیست را به خود اختصاص داده است. در مقابل، آمریکا که خود را مهد فناوری جهان می‌داند، با داشتن0.57 رایانه به‌ازای هر شهروند، رتبه پنجم این لیست را از آن خود کرده است.
در این لیست، پس از کانادا به ‌ترتیب کشورهای سوئیس، هلند، سوئد، آمریکا، بریتانیا، استرالیا، دانمارک، سنگاپور و ژاپن قرار گرفته‌اند.
نکته قابل‌توجهی که در این لیست به چشم می‌خورد، حضور دو کشور آسیایی در لیست ده کشور برتر از نظر توزیع کامپیوتر به ‌ازای تعداد شهروندان است که گفته می‌شود میزان دسترسی ساکنان این کشورها به کامپیوتر، از ساکنان کشورهایی چون آلمان، فرانسه، فنلاند و ... هم بیشتر است.
نام ایران در بین پنجاه کشور اول این لیست به چشم نمی خورد و در مقابل، کشورهای امارات متحده عربی در رتبه بیست و هفت ، کویت در رتبه سی و مغولستان در رتبه چهل و سه قرار گرفته اند!

برای خرید مانی اوردر اینجا کلیک کنید.

مهاجرت به کانادا برای تحصیل

بگذارید اول از همه یه چیزی رو روشن کنم، اینکه شما دانش آموز مقیم یا شهروند کانادا باشی با اینکه شما دانش آموز بین المللی با ویزای دانشجویی در کانادا باشی خیلی فرق داره.

برای امثال من که بدون هیچ محدودیتی مقیم یا شهروند کانادا هستیم و تصمیم میگیریم که درس بخونیم امکانات خیلی زیادی هست، و دولت سعی میکنه اینگونه افراد رو تشویق و ترغیب به تحصیل بکنه و امکانات فراوانى براش فراهم میکنند چون این فرد نهایتا عضوی از جامعست و به یک کاری مشغوله پس با تحصیلش هم سطح دانش اجتماع بالا میره و هم با مهارتهایی که یاد میگیره میتونه کارهای بهتر و بزرگتری رو انجام بده و به رشد کشور کمک کنه. توی انتاریو و تا اونجایی که من میدونم اکثر جاهای دیگه وقتی شما مقیم یا شهروندی و برای تحصیل اقدام میکنی دولت بهت وام تحصیلی میده که تقریبا هزینه ی همه تحصیلت رو میده و حتی یکم هم پول اضافی میاد. این وام با تموم شدن تحصیلت حالا در هر مقطعی و با هر درجه ای شروع به سود گرفتن میکنه و یک تا دو سال بعد فرد باید شروع به قسط دادن بکنه. در ضمن شما در طول تحصیل میتونی بخاطر دانش آموز بودن یک سری کارهایی توی دانشگاه یا با شرکتهای مرتبط با دانشگاه بگیری که یه پول تو جیبی برای خودت درست کنی، چون ساعت این نوع کارها کمه (مثلا بیست ساعت در هفته) و حقوقش هم با اینکه بیشتر از حداقل دستمزده ولی زیاد بالا نیست (مثلا سیزده تا هجده ساعت در ساعت).

حالا اگر شما به عنوان دانش آموز بین المللی international student بیای اینجا و ویزای دانشجویی بگیری، اون وام تحصیلی رو که نمیتونی بگیری، در ضمن اینکه هزینه ی دانشگاه (شهریه) دو برابر میشه برای شما. شما چون ویزای تحصیلی داری فقط میتونی توی دانشگاه کار کنی و برای کار بیرون باید درخواست استثنا Exception بدی که من از جزئیاتش بی خبرم.

به نظر من انتخاب ویزای تحصیلی برای کسی مناسبه که بتونه خرج تحصیلش رو از ایران تامین کنه، مطمئنا بخواد در کانادا باشه (انگار سوئیس و نروژ شرایط خیلی بهتری برای تحصیل دارند) و حالا در کنارش یه کار کوچولویی هم بکنه تا هزینه هاى کوچیکش رو مثل غذا یا پوشاک تامین کنه.

یا کار دیگه ای که افراد میتونند بکنن اینه که از طریق مهاجرت کاری یا سرمایه گذاری بیان و اینجا با استفاده از امکانات تحصیل کنند.

البته اینکه برای تحصیل بیای اینجا، کار کنی و باهاش خرج تحصیلت رو بدی هم ممکنه ولی خیلی خیلی سخته چون باید زیاد کار کنی و کم درس بخونی.

برای خرید مانی اوردر اینجا کلیک کنید.